W koncelebrze uczestniczyli także: bp Jan Wątroba, bp senior Kazimierz Górny i kapłani diecezjalni.
Okolicznościową homilię wygłosił ks. dr Marek Dzik. Nawiązując do osoby bł. ks. Władysława Findysza przypomniał o świętości, do której jest powołany każdy chrześcijanin. Wspominając wybrane wątki biograficzne z życiorysu ks. Findysza, kaznodzieja zaprezentował kilka jego cech zmierzających do naśladowania. ,,Ks. Władysław Findysz był człowiekiem, który totalnie i całkowicie poszedł za Jezusem. Oddał Mu nie tylko swoje życie, ale i predyspozycje oraz zdolności. (…) Ks. Findysz był człowiekiem bardzo pobożnym, przywiązującym dużą wagę do praktyk ascetycznych. Cechowały go: surowość zasad, skromność i kultura bycia. Miał mocny charakter’’ – mówił duchowny.
Ks. Dzik podkreślił, że Władysław Findysz z oddaniem serca służył drugiemu człowiekowi. ,,Idąc za Chrystusem był człowiekiem niezwykle wyrazistym. Służył bliźnim. To było bardzo widoczne w czasie wojny, kiedy musiał zmagać się z różnymi przeciwnościami. (…) Dbał o moralność człowieka. Aktywnie włączył się w tzw. soborowe dzieła dobroci, apelując do ludzi, aby regulowali swoje relacje z Bogiem i potwierdzali swoją wiarę życiem’’.
Przed sumą odpustową bp Jan Wątroba poświecił krzyż, znajdujący się na działce Caritas Diecezji Rzeszowskiej przy ul. A. Mickiewicza i ul. Piaskowej. Krzyż upamiętnia najważniejsze dzieła miłości i miłosierdzia jakie względem bliźnich pełnił za życia bł. ks. Władysław Findysz. W przyszłości planowana jest tam budowa dziennego domu pomocy społecznej.
Bł. Ks. Władysław Findysz – urodził się 13 grudnia 1907 r. w Krościenku Niżnym na Podkarpaciu. Święcenia kapłańskie przyjął 19 czerwca 1932 r. w Przemyślu. Posługę duszpasterską pełnił w Borysławiu, Drohobyczu, Strzyżowie i Jaśle. W 1942 r. został proboszczem w Nowym Żmigrodzie. W czasie II wojny światowej odważnie niósł pomoc potrzebującym. Wspierał duchowo i materialnie. Jako kapłan zbliżał wiernych do Chrystusa, Eucharystii i Ewangelii. 17 grudnia 1963 roku został skazany na 2 i pół roku pozbawienia wolności. W więzieniu znęcano się nad nim w szczególny sposób. W czasie tortur nie odrzucił miłości Boga. Po wielokrotnych przesłuchaniach i długotrwałym wycieńczeniu został zwolniony z aresztu. Zmarł po kilku miesiącach, 21 sierpnia 1964 roku. 19 czerwca 2005 roku został włączony w poczet błogosławionych.
Diecezja Rzeszowska
